2 Kasım 2009 Pazartesi

Semiyolojinin üstadları

Semiyotik ya da diğer adıyla semiyoloji, simge, sembol ve İşaretlerin yorumlanmasını, üretilmesini veya işaretleri anlama süreçlerini içeren bütün faktörlerin sistematik bir şekilde incelenmesine dayanan bir bilim dalıdır. Semiyotik disiplinlerarası bir sahadır. Değişik işaret sistemlerine dayanan anlam ve bildirişim konularını inceler. Fransızlar semiyoloji terimini kullanmışlardır. Semiyotik eski Yunancada işaret anlamına gelen semeîon kelimesinden gelir. Modern semiyotik başlıca iki kaynağa dayanır. Bunlardan birincisi Ferdinand de Saussure’ün 1916’da yayımlanan Genel Dilbilim Dersler'i, ikincisi ise Charles Sanders Peirce’ün yazılarıdır. Kültürel kodlar, gelenekler ve metni anlam süreçlerine göre düzenlenmiş işaret sistemleri diye nitelenen her şey semiyotiğin inceleme alanına girmektedir. Semiyotik bugünkü anlamda ilk defa John Locke tarafından "Essays Concerning Human Understanding", (1690) başlıklı eserde kullanılmıştır. Semioloji, yapısalcılığın modeli olarak düşünülmektedir.

Charles Peirce · Thomas Sebeok
Ferdinand de Saussure
Mikhail Bakhtin · Jakob von Uexküll
Umberto Eco · Louis Hjelmslev
Algirdas Julien Greimas
Roman Jakobson · Juri Lotman
Roland Barthes · Marcel Danesi
John Deely · Roberta Kevelson
Eero Tarasti · Kalevi Kull
Michael Silverstein

Hiç yorum yok: